Bezetting:
Benjamin Kribben – Basgitaar, bas
Dave Rensmaag - Gitaar
Louis de Wit – Drums, tekstschrijver
Martin Buitenhuis – Zang, gitaar, tekstschrijver
Sandro Assorgia – Gitaar, orgel, piano, muziek- tekst schrijver
Patrick van Herrikhuyzen – Toetsinstrumenten vooral bij optredens.
Onstaan:
1986 – 1993
De basis van de band ligt in Den Helder. Martin, Dave, Sandro en Benjamin kennen elkaar al jaren. Ze spelen tijdens hun middelbare schooltijd samen in de schoolband. Het repertoire bestaat uit covers en de muzikanten spelen meestal onder de naam Blind Dog Fulton. Maar ook wordt The Katerpillers of Camel & the Filters af en toe gbruikt.
Drummer Louis de Wit speelt in een concurrerende schoolband en wordt bij hun band gehaald als blijkt dat de vaste drummer Patrick Burger de ontwikkelingen niet kan bijbenen. (in de tussentijd heeft Bart Schutler de plaats opgevuld van Patrick, alleen dat werkte niet goed genoeg voor de andere jongens.) Vanaf dat moment is de bezetting van de groep onveranderd.
Gaandeweg schakelt de groep over van Engelstalige op Nederlandstalige teksten. De muziek en teksten worden grotendeels geschreven door Martin Buitenhuis en Sandro Assorgia, aangevuld met bijdragen van Dave Rensmaag.
De band oefende vaak in een schuurtje van de ouders van Patrick die ingericht was als repetitie ruimte. Nadat Patrick uit de band was gegaan, werd er een nieuwe repetitie ruimte gevonden in de garage van de vader van Ben. Die had zelf een bandje wat speelde op bruiloften en partijen.
Het repertoire was in het begin veelal Engels. Het was een echte coverband die covers van The Stones tot aan Joe Jackson. Ze speelde vooral op feesten van scholen en sportclubs in die tijd.
Leuke anekdote uit die tijd:
Met een steeds steviger klinkend repertoire, bestaand uit covers en eigen werk, doet blind dog fulton in het voorjaar van 1989 mee aan een talentenjacht in Bar-Dancing de Citadel te Den Helder. Ze Winnen. Dave: “Alle bands uit Den Helder deden mee. Wij waren de broekies van de avond, een jaar of achttien. Het was heel verrassend dat we wonnen.’ De andere winnaar van deze avond, in de categorie soloartiesten, is een zekere Marco Borsato. Dave: ‘ We hadden nog nooit van hem gehoord. Het was nog vóór zijn Soundmix-tijd. Ik stond nog op de foto met Marco in de plaatselijke krant.
Nadat ze allemaal een andere kant op zijn gegaan om verder te leren of om te gaan studeren, komen ze in de weekenden terug om elkaar en de familie te zien. In de vakanties zijn ze altijd samen op vakantie. Eerst een jaar door Nederland met een busje met alles erin (instrumenten, zanginstallatie en kampeerspullen) van Maastricht terug naar huis. Met als inkomsten optredens zien te regelen bij cafés. Dat lukt maar ten dele maar ze hebben een hoop lol en de eerste tour door Nederland is een feit. Een jaar later doen ze per interrail hetzelfde. Ze gaan dan naar Griekenland en Rome.
In 1990 na een periode van minder repeteren en minder animo om verder te gaan met de band omdat ze allemaal ergens anders wonen, komt Dave met nieuwe impulsen. Hij laat in het voorjaar een aanzet horen voor een nieuw Nederlandstalig liedje heel toepasselijk Mooi was die tijd genaamd. Alleen is het nooit opgenomen. Het vormt wel de basis voor de hernieuwde band. Het Engels repertoire en de covers waren verleden tijd. Ze hadden binnen de kortste keren een nieuw Nederlandstalig repertoire en een nieuwe naam.
Van Dik Hout was ontstaan. De naam is bedacht door Martin. Hij wilde een naam van een gezegde, hij dacht zelf dat het een tijdelijke naam zou zijn, alleen is die naam altijd blijven “plakken”.
In het “rockhok” (de zolder boven de pizzeria van de ouders van Sandro) hebben Martin en Sandro de basis gelegd voor het latere repertoire van de band. In het weekend kwamen de andere kijken en vooral luisteren wat ze nou weer “gebrouwen” hadden.
Na deze periode gaan ze naar Haarlem waar hun nieuwe uitvalsbasis wordt. Ze komen terecht bij de recording studio van Daan van Rijsbergen. Daar nieuwe nemen ze hun eerste album op. Daarmee gaan ze de platenmaatschappijen af om hem aan de man te brengen. Alleen dat lukte niet. Na het na een tijdje nog een keer geprobeerd te hebben met een single krijgen ze van Daan het advies om eerst verder te werken aan naamsbekendheid en andere liedjes. Daan regelt optredens voor ze in cafés en op kleine festivals. Zo komen ze ook in de twee poptempels van Amsterdam terecht. Paradiso en de Melkweg. Verder werken ze in stilte aan hun nieuwe album met Daan als adviseur, manager, boeker en producer.
Toen de platenmaatschappijen niet in zee wilde gaan om Van Dik Hout in hun stal op te nemen heeft Daan zelf een platenmaatschappij opgericht (Bananas Records) om de nummers van Van Dik Hout uit te brengen. En zo werd het album “[b]Van Dik Hout[/b]” dus uitgebracht op het label van Daan omdat hij in de jongens geloofde. Het album wordt officieel gereleased in september 1994.
1994 – heden
Stil in mij wordt officieel gereleased op 5 mei 1994. Bevrijdingsdag in Haarlem. De jongens hadden eerder in het voorjaar de prestigieuze Bananas Trofee gewonnen waardoor ze mochten optreden op het bevrijdingsfestival van Haarlem. Door hun optredens in het schnabbelcircuit hebben ze al aardig wat fans gekregen en dus staat het op het festival terrein zwart van de mensen. De band had verder nog geen bekendheid in Nederland en dus stonden ze er zelf van te kijken dat het zo druk was bij hun optreden.
[gadget][/gadget]
De radiostudio’s in Hilversum wilde nog niet aan Van Dik Hout en dus hebben ze heel lang geduld moeten hebben. Erwin Vogel (plugger via VIA) heeft heel lang met het plaatje moeten leuren in Hilversum. Normaal zou hij dat maar twee weken doen met een plaat, maar omdat hij erin geloofde bleef hij volhouden. Na zes weken was Frits Spits ineens lyrisch over het plaatje en na advies van Wim Rigther gaat hij het plaatje draaien. Daarna is het hek van de dam en draaien alle radiostudio’s hem.
Van Dik Hout krijgt dan een paar optredens op festivals zoals Hollandse Hits Festival van Veronica en daar blijkt dat ze inmiddels al een aardige schare fans heeft opgebouwd in de twee jaar dat ze schnabbelde.
In juni ’94 komt Stil in mij binnen in de tipparade. In juli ’94 kwam de single binnen in de Mega top 50. Hij kwam uiteindelijk op de 19e plaats te staan. De single is de doorbraak van hun geweest en zeggen de jongens zelf ook dat ze dankzij de kracht van Stil in mij zijn doorgebroken.
De band omschrift hun sound als nedergrunge, ruige, rafelige gitaarrock en dan in het Nederlands. Hun grote voorbeeld is dan ook Nirvana en een beetje Pearl Jam. Martin zegt zelf in een interview dat ze lang hebben geëxperimenteerd om de combinatie tussen de rock en de Nederlandse taal goed te krijgen. Hij probeert geen ingewikkelde beeldspraken erop na te houden en daarbij laat hij zich beïnvloeden door het Engels en het Amerikaans die hij dan vertaald, maar hij probeert het wel zo te houden dat de tekst door de simpelheid een mooie lading meekrijgt.
Door het succes van de single groeit de vraag naar de band in het optreedcircuit. Ze moeten dan ook in juli ’94 op zoek naar een boekingskantoor. Dat wordt SOZ: Sound of Zwolle. Dat begint verkeerd. De eerste vraag is of ze wel kunnen spelen. Het was een klein boekingskantoor die daarna achter de feiten aan bleven lopen omdat ze band steeds bekender werd en meer werd gevraagd, ook voor grotere dingen.
Op 8 september ’94 vind de nogal zeer serieuze officiële presentatie plaats van hun eerste album “Van Dik Hout” in het voormalige Sleep In. De heren wonen dan inmiddels allemaal in Amsterdam en hebben hun studie’s eraan gegeven om zich helemaal op hun muziek carrières te storten.
Hun weekindeling in die tijd ziet er dan ook als volgt uit:
Maandag is er niks te doen.
Dinsdagavond oefenen.
Woensdag een optreden of een interview of een bespreking.
Donderdag tot en met zondag heel veel optredens.
En waarom dat was? In die beginperiode speelde ze vaak voor een prikkie in discotheken, zalen en het clubcircuit. Zo konden zo veel spelen en ervaringen op doen en al was het toen een gekkenhuis, de heren vonden het geweldig.
Tegen het eind van 1994 hebben de heren al met drie platen in de Nederlandstalige Mega top 30 gestaan en kunnen ze voor een optreden compleet met eigen PA en crew 5875,00 gulden vragen voor 70 minuten optreden. De heren hebben tegen die tijd een eigen toerbus, personeel voor het gesjouw en de techniek en een manager die de belangen behartigd aldus het blad Plug.
Op 5 juni ’95 volgt hun eerste hoogtepunt. Door op Noorderslag te spelen haalden de heren een optreden op Pinkpop in de wacht. De heren hadden dan ook van te voren gezegd dat ze er een hele happening van zouden gaan maken en dat is ze gelukt. De bedoeling was op een bij podium zonder tv en dat vond hun manager Daan niet goed en ging als een gek aan de slag. Uiteindelijk stonden ze op het hoofdpodium om 1 uur met tv registratie en haalde ze het NOS journaal. Dat zou hun definitieve doorbraak worden. En de jongens? De jongens hadden ondertussen de grootste lol met aanwezige grote artiesten.
Vanaf augustus ’95 komt er ineens een stilte rond de band. Ze willen een nieuw album op gaan nemen en door de drukte van de optredens kwamen ze daar niet aan toe en dus besloten de heren om er even tussenuit te gaan. Vier weken zag het levenslicht. En waarom vier weken omdat de jongens het album in 28 dagen opgenomen heeft. De sound van het album is volwassener geworden door de enorm vette gitaarpartijen is het oordeel in de muziek bladen maar ook doordat de band een geoliede machine is geworden door het vele optreden. Vier weken wordt dan ook Platina.
[gadget][/gadget]
De heren beginnen eind 1995 ook een nieuwe traditie; vanaf dan geven ze elk jaar op 30 december een concert in Paradiso. En dat hebben ze nog altijd volgehouden.
In 1996 gaan de optredens gewoon door en blijven de hoogtepunten zich opvolgen. Zo staan ze weer op Noorderslag, staan ze in het voorprogramma van Bon Jovi op het terrein van Pinkpop, Parkpop in Den Haag en zo ging het nog even verder.
Vooral het optreden op Lowlands van dat jaar wordt legendarisch. Ten eerste omdat het semi- akoestisch en ten tweede omdat ineens Herman Brood op het podium bij ze achter de piano kruipt en ze samen Pijn vertolken
[gadget][/gadget]
Ook krijgen ze in ’96 hun eerste TMF award voor beste Nederlandse rockgroep en die zouden ze daarna 4 jaar op rij winnen.
Na een periode van rust en vooral bijtanken wordt in juli ’97 de derde plaat opgenomen. Kopstoot van een vlinder ziet het levenslicht in de ICP studio’s in Brussel. Kopstoot van een Vlinder zou de definitieve markering worden van het volwassen worden van de band. De plaat toonde een breed geluidsbeeld en is qua composities tegelijkertijd gevarieerder en afgewogener dan haar twee voorgangers geworden. Kopstoot van een vlinder werd gelanceerd op 30 oktober ’97 in de Roxy te Amsterdam.
De verklaring van de titel van het album is eigenlijk heel raar gekomen. Een monitorman stootte zijn hoofd aan en vlindermoer van een flight-case. Hij had toen een wondje aan zijn hoofd en zei dat hij zijn kop had gestoten aan een vlinder. Martin wilde dat bewaren voor een refrein of een zin in een nummer. Toen ze dan ook zochten naar een titel voor het album kwam het weer naar boven. De verklaring zou dan ook worden; “je krijgt een kopstoot van iets wat mooi en zacht is. Het doet geen pijn, maar het is wel een kopstoot”
Dan gaat Van Dik Hout een avontuur aan het met Acda en de Munnik. Dan nog een opkomende duo onder het management van Daan Van Rijsbergen. Die dan inmiddels directeur is geworden en het management over heeft gelaten aan Mark Manshanden. Ze worden de Poema’s en halen grote successen.
In 2000 komt het volgende album uit die het levenslicht zou zien in de Arnold Muhren Studio’s in Volendam. Ze zijn in de tussentijd bezig met hun eerste theatertour en kunnen dan ook gelijk de nieuwe nummers uitproberen voor publiek.
Jacques Brel heeft een grote invloed op Het album Ik jou & jij mij. De nummers worden romantischer door de keuze van de instrumenten. De jongens wilde eens geen ragplaat, maar meer ballades en dat de luisteraar geen keuzes meer kon maken. Om met hun woorden te spreken “You love it or you hate it”
[gadget][/gadget]
In 2001 brengen ze het beste van 1994 – 2001 uit, het album zou een aantal weken in de top 3 van best verkopende albums blijven staan. Ook hebben ze dan hun eerste nummer 1 hit als de Poema’s. Zij maakt het verschil staat 2 weken op nummer 1 van de Mega top 100. Maar het hoogtepunt voor de jongens is toch wel het optreden op het huwelijksfeest van Prins Willem-Alexander en Prinses Maxima te mogen optreden in de Amsterdamse Arena.
In 2002 komt alweer het vijfde studioalbum uit. Vandaag alleen maar winnaars wordt gepresenteerd op 23 september 2002 in de Amsterdamse Melkweg. Met deze plaat keren de jongens terug naar hun oude sound. Het lieve geluid is weer verruild voor de harde gitaren en de stevige rockpartijen. Ze noemen het dan ook een inleiding naar een nieuwe periode.
[gadget][/gadget]
In 2003 hebben ze het druk met de Poema’s. Ze brengen het album de best of the Poema’s uit en ze staan een aantal avonden in een uitverkocht Heineken Music Hall in Amsterdam. Dit zou de afsluiting worden voor de periode van de Poema’s. Ze treden nog maar zelden op als de Poema’s.
In 2004 komt Een handvol zonlicht uit. Daarna deden ze alleen nog Pardiso dat jaar en zouden ze een jaar met sabbatical gaan. Er werd gevreesd dat het even het einde zou zijn van een tijdperk Van Dik Hout. Alleen precies een jaar later stonden ze op 30 december weer in Paradiso en zouden ze in 2006 weer volop gaan optreden en werken aan een nieuw album.
In 2007 komt dan ook Alles waar ik nooit aan begon uit.
[gadget][/gadget]
In die periode zijn ze bezig geweest met een theatertour en brengen ze in 2008 Live in het Luxortheater uit. Nu is het wachten op de release van het nieuwe album waar ze aan bezig zijn.
Ook brengen ze Tot Jij Mijn Liefde Voelt uit, een Nederlandse bewerking van Bob Dylans Make You Feel My Love. Dit is de grootste hit van Van Dik Hout tot nu toe. In mei bereikt de single de Top 10, wat hoger is dan de 19e plaats voor de bekende hit Stil In Mij in 1994. De tekst is geschreven door Huub van der Lubbe (De Dijk).
[gadget][/gadget]
Van Dik Hout in de top 2000
Nummer: Jaren: Hoogste notering:
Stil in mij: Alle jaren: 35
Wanhoop niet: 2007: 1516
Bronnen:
Het boek Van Dik Hout Stil in mij 1994 – 2004
Website Van Dik Hout.
Wikipedia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten