zondag 29 november 2009

Zondag 29 november: Vele evennementen.

Net even gekeken naar alles wat er te doen is in de buurt met de feestmaand in het vooruitzicht. En dat is veel. Zo is er in onze vaste badplaats het Coolevennement. Oftewel Scheveningen is helemaal omgebouwd met een langlaufbaan, een tubebaan en vooral met een iglotent met ijsculpturen (die staat in Roermond ook maar dan tot februari) Dus daar gaan we maar eens een kijkje nemen.

Ik wil graag een keertje naar Blijdorp want de jongen groeien als kool en dat zijn er inmiddels een hoop. Plus dat ik na de zomer niet meer ben geweest.

Antwerpen een bezoek brengen in de kerstperiode is nog steeds een droom van me. Nou hebben we misschien de overkant (de buurtjes dus) zo gek om een keertje mee te gaan. Dus wie weet.

Maar ook in Delft komt de lichtjesavond er weer aan. En dat is toch ook elk jaar leuk. Zaterdag hebben ze eerst een groot sint gebeuren en misschien dat ik wel even ga sfeer proeven.

Ook met de top 2000 zijn we dit jaar weer volop bezig. Zo hebben we via kennissen van ons kaarten voor de top 2000 agogo waar op 19 december met ze naar toe gaan. Misschien dat we nog een dag tijdens de uitzending van de top 2000 naar het Beeld en Geluid museum gaan met onze vrienden uit Barchem maar dat is nog een echte misschien.

Plus dat de kerst zelf eraan komt en met oud en nieuw zitten we als het goed is in het zuiden. En dan nog mijn verjaardag. Ah ik houd me de komende maand wel bezig. En pap? Pap die kijkt als een engeltje met ons mee. Vrijdag gaan we een grote kaars brengen naar hem en opa en oma en alvast een kerststukje. En waarom vrijdag? Vrijdag is het alweer een half jaar dat hij er niet meer is.

zaterdag 28 november 2009

Woensdag 25 november: December Daily

Na alle berichten op het SA forum te hebben gelezen en nadat ik het op verschillende blogs was tegen gekomen, ben ik ook overstag. Ik ga meedoen met de december daily. En wat is dat. Dat is een albumpje waarin je elke dag van december wat scrapt. Dus een tekst met een foto eigenlijk. Nu lopen er hier in december altijd heel veel dingen door elkaar heen en dus vond ik het wel leuk om te doen.

Dus bij deze is dit de voorkant van hopelijk een leuk album. Want ik moet natuurlijk wel het volhouden de hele maand elke dag wat erin doen.


Dinsdag 24 november: Isa jarig.

Vandaag alweer de volgende verjaardag. Isa is alweer 17 geworden vandaag. Ze wilde het alleen vieren voor haar vrienden en dus was het cadeautjes halen en er heen. Het kon ook alleen tussen 17 en 19 uur want ze gingen uit eten en anders was ze nog niet terug van school. Oke meis wat jij wilt.



Het uitpakken van het cadeau vond Viper toch wel zo leuk. Zo kroop dan ook overal onder en liep er daarna nat zo hard overheen.



Totdat de grote handen kwamen van Roy. Toen kon Isa even haar cadeautje uitpakken zonder dat ze bang hoefde te zijn voor haar kat.



Isa met de fotolijst en de kaart van ons (die ze wel erg lachen vond net als ik dus) en natuurlijk met Viper. De gelijkenis is ook wel aanwezig.



Spelen met de nieuwe speeltjes en het inpakpapier is wel zo leuk.



Maar ook vermoeiend.

Daarna heeft Isa haar maar opgepakt want het was vrij druk in huis. Maar mama moest even haar vriendin wegbrengen en toen zocht ze een andere schoot om op verder te slapen. Alleen werd het geen schoot maar een borst. Na een incident met haar pak ik haar zelf niet meer op. Ik wil niet het risico lopen dat ze weer ongelukkig valt. Ja dat is mij dus gebeurt toen ze nog heel klein was. Maar nu kwam ze heel doelgericht op me afwandelen en heeft ze een half uur bij me gelegen en hebben we lekker gekroelt en gedaan en dat was heerlijk. En dat belooft wat voor volgende maand. Dan mag ik weer op de beestjes passen aan de overkant en daar kijk ik nu al naar uit kan ik je melden.

(Isa de foto's komen jou kant op als ik weer kom)

Maandag 23 november: Update gebit.

Ja ja ik ben er nog steeds blij mee, ook al doet die af en toe heel veel pijn en moet ik vaak naar de gebittenboer. Maar ik heb hem nu twee maanden en eet weer dingen die ik daarvoor niet meer durfde en kon eten. Tuurlijk heb ik in het begin gevloekt erop, tuurlijk was het wennen, maar nu ben ik toch blij dat ik het gedaan heb. En volgens de gebittenboer doe ik het heel erg goed. Er waren mensen die er na twee maanden er nog een stuk minder mee konden.

Maar wat me vooral op begint te vallen. Heb een stuk minder hoofdpijn en de pijn in het algemeen is gelukkig weg. En van pijn ga je soms rare dingen doen en vooral me humeur is een stuk beter. En dat vind me hubbie alleen maar een opluchting.

Vrijdag 20 november: Gedicht.

Al een tijd geleden geschreven maar door dat alles een beetje achter liep vergat ik hem steeds te plaatsen.

Ja pap, je hebt gedanst.

Ja pap, je hebt gelachen.
Ja pap, je was aanwezig.
Ja pap, je hebt geleefd.

Daarom is de stilte nu zo oorverdovend.

Daarom is de leegte nu zo overweldigd.


Nee pap, het gemis wordt nog niet minder.
Nee pap, ik vind het nog steeds oneerlijk.


Ja pap, was je nog maar hier.

Naar aanleiding van een tekst van Youp van ’t Hek
27 oktober 2009.

Woensdag 18 november: Remy jarig.

Vandaag is Remy alweer 20 jaar geworden. Hij wilde er eigenlijk niks aan doen maar we zijn toch maar uit eten geweest en hebben toch wel lol gehad met zijn viertjes.



Remy weer eens met de slagroomspuit



Mam met haar toetje



Ook al was die niet lekker hij moest lol maken met zijn toetje.



De zwagers bij elkaar



En deze beschrijven we maar geen eens.

donderdag 26 november 2009

Woensdag 11 november: begrafenis Marion.

Zondagochtend kregen we op een raar moment telefoon uit Limburg. Meestal voorspeld dat niet veel goeds. En ook nu was dat weer niet veel goeds wat het bracht, maar dat het dit zou zijn hadden we niet verwacht.

De nicht van Roy, Marion Matapere overleden. Dat was een klap waar we allebei niet op hadden gerekend en dat heeft ons flink van onze stukken gebracht we waren de hele dag dan ook flink van slag. Ze moch helaas maar 49 jaar oud worden en de afspraken die stonden kunnen we helaas niet meer nakomen.



Uiteraard zijn we naar haar begrafenis geweest. Het was voor ons een rot tijd met alle treinen en eigenlijk hadden we nog niet met de voordeelurenkaart mogen reizen. En zal je altijd zien. Nooit controle en nu gelijk.

Eenmaal op Vught aangekomen was het nog even spannend of we er wel konden komen op tijd. Nergens een bus of taxi op station Vught. Ook nergens een nummer te vinden en toen ik een nummer had, bleek dat ook nog de verkeerde te zijn. Die deed alleen maar zakelijk vervoer. Via hem hebben we gelukkig wel een ander nummer gekregen en die nam er zijn tijd voor om bij ons te komen. Maar toen die er was had die ook nog aardig wat tijd nodig om bij de kerk te komen. Gelukkig hadden we Esther al bereikt en die was al in de kerk en die wist gelukkig dat we te laat waren maar dat we wel er aan kwamen.

De dienst was "mooi" want ja wat is mooi op die leeftijd. De tranen kwamen dan ook snel en bijna automatisch ging de gedachte ook terug naar pa. De tranen vloeide helemaal toen haar zwager (de broer van haar man) een zelf geschreven nummer zong en dat was zo mooi. Vooral toen haar man naar de kist toe liep en begon te snikken. Haar moeder erbij (die eigenlijk pas op het laatste nippertje uit het ziekenhuis was ontslagen en zo er toch bij kon zijn.) het werd echt te veel en ik greep dan ook naar paps ring. Op dat moment had Esther ook de koker in de hand met mijn schoonvaders as erin en de zakdoek was dan ook meer dan welkom.

Na afloop van de dienst zijn we gaan condoleren en de meeste vonden het knap dat ik er was. Helaas vond ik dat ik geen andere keus had. Dit was de laatste groet aan haar en ik vond dat ik die moest brengen.

Daarna zijn we even het centrum in gegaan van Vught om wat te eten. Ondertussen gepraat en even gewoon gezeten en terug tot onszelf gekomen.

Toen we terug gingen naar de auto om nog even naar onze oom en tante te gaan, zagen we de stoet pas voorbij komen met de kist er nog bij. Alles was dus uitgelopen en daarna werd er een grote maaltijd geserveerd in de kerk. Er werd aan ons gevraagd of we ook wilde komen, maar dat hebben we toch niet meer gered.

Bij oom en tante aangekomen was het gelijk ga zitten en wat willen jullie drinken en hoe is het met jullie. Onze tante was er aardig vanaf. Ze kwam net uit het ziekenhuis en van het meeste had ze niks mee gemaakt. Ze lag er vanaf zaterdag in en zaterdagavond is Marion overleden aan een hart aanval. Ook onze oom was even de weg kwijt al wilde die dat niet laten merken.

Toen met de bus terug naar Den Bosch en daar op de trein terug gestapt. Even gelezen en naar de muziek geluisterd, alleen wel de veilige keuze. Eenmaal thuis hebben we laten weten bij de buren dat we er weer waren en Jackie is bij ons wat komen drinken. Zo konden aan allebei de kanten even ons verhaal kwijt. Wij over vandaag en zij over een akkefietje op school wat haar hoog zat.

Dinsdag 10 november: Update Viper.

Ja ja vandaag moest de kleine dame zich weer tonen aan de dierenarts en dat begon al leuk in de wachtkamer. Er was niemand in de wachtkamer en toen mocht ze even wat spelen van "mama" en "oma". Dat deed ze dan ook graag en ging rondjes lopen om de mand heen. En elke keer naar binnen en weer naar buiten. Maar toen kwam de assistente eraan en de kleine dame herkende de assistente en weg was Viper. Ze wilde er niet meer uitkomen.

Bij de dokter binnen was alles goed en had ze haar gewicht in twee weken verdubbelt. Ze eet dan ook als een gek en alles smaakt goed nou dat haar keeltje genezen was. Ook kreeg ze de prik en daar was ze het niet mee eens. Ze zette het op een lopen bij oma in de armen en toen draaide ze zich om en ging de dierenarts uitblazen. Ja een meisje met pit net als haar mama.

En thuis speelt ze heel graag met Toulouse en Mulan laat zich nog bijna niet zien. En als Mulan al beneden is dan ligt ze verstopt. Gelukkig weet ze nog niet overal op en overheen te komen dus is Mulan op een hoop plaatsen nog veilig.

(Foto's volgen nog. Wacht op een paar foto's van Isa, heb zelf nog niks gemaakt omdat ze zo ziek was en ik niet wilde dat ze er meer stress bij zou krijgen.)

Woensdag 4 november: Dagje Barchem.

Vandaag zijn we lekker een dagje naar Barchem gegaan. We vonden het alweer veel te lang dat we onze goede vriendin en haar familie niet hebben gezien. Dus van te voren alles uitgezocht en laten weten wanneer en hoelaat we kwamen. Voor de honden alles geregeld en ik ben op tijd gaan slapen. Want een dagje met 6 uur treinen in het vooruitzicht en de hele dag weg, was toch wel dat ik genoeg geslapen moest hebben.



En Roy ja die was Roy weer eens en kwam op de "normale" tijd naast me liggen. Die had zoiets van ik slaap nog wel even in de trein. En dat deed die dan ook. Ik heb alleen liggen doezelen en naar de mp3 geluisterd.



Daarna kennisgemaakt met Diëgo en dat was een schitterende Franse Bulldog. Alleen nog erg druk en we hebben hem dan ook regelmatig boven op ons gehad. Maar ja wie het filmpje heeft gezien van Roy en Tibor weet dat we dat niet erg vinden en dat Diëgo het nog rustig deed.



Daarna zijn we mee geweest met de dagelijkse wandeling in het bos. Het werd een wandeling van 2 uur en van elke minuut hebben we genoten.



Margo en Corné hadden ons gewaarschuwd want we gingen eerst een aardig hoog en steil bergje over. En dat klopte, alleen met een conditie van lik me vestje was dat even doorzetten. Maar gelukkig ben ik wel zo'n doorzetter (hoop ik) en ik heb het gehaald. Alleen boven gekomen moest ik wel even op adem komen.



De wandelaars met diëgo die ze het pad wel wees.



Mooi mos met gevallen blad eromheen.



Een hut die waarschijnlijk wordt gebruik voor de Witte Wieven tochten.



De Witte Wieven kuil.



Met de ven erin.



Mooie vliegenzwam, hij was alleen zijn stippen kwijt.



Roy bij de wortels van een eeuwenoude boom.



Waslakzwam.
(als het niet zo is, verbeter me dan want ik kon niet vinden.)



Even met iemand van de top2000 hyves een geintje uithalen.



Gewas bescherming, vanuit de verte dachten we echt dat er roofvogel aan een touwtje zat.



Gewoon een mooi plaatje.



En we zijn koffie gaan drinken bij de Witte Wieven. Alleen toen begon het net te gieten en dus was het eerst even snel naar binnen en warme chocomelk bestellen.



Daarna kon ik het toch niet laten en ben nog even wat foto's gaan maken. Alleen het werd helaas al te donker, maar ik heb het idee dat we daar nog weleens gaan komen.



De Witte Wief van het record paalzitten.



Daarna was het toch nog even gauw de muziek nalopen vanuit Barchem want Margo had een collectie van iemand gekregen en Roy wilde even er doorheen neuzen.



Daarna zijn we nog uit eten geweest bij Graaf Floris de V en dat was toch lekker eten daar en het mooie was, het lag aan het station van Lochem waar we weer op de trein moesten stappen.

En om 21 uur zaten we weer in de trein naar Delft. En ook al kwamen we een half uur later aan in Delft als gepland (de aansluiting met ??? naar Arnhem was een crime en dus zijn we via Apeldoorn ook weer terug gegaan) we hebben heerlijk de dag doorgenomen en lekker liggen doezelen in de trein.

Margo, Corné en Malou we hebben weer een heerlijke dag gehad en we kijken alweer uit naar de volgende keer. Waar en wanneer dat zien we wel. De afspraak staat inieder geval voor een keer in het Zuiden. Maar dan bij Esther thuis want ze wilde dan wel de lekkerste Christoffeltaart halen die er is en daarna de stad in was geen probleem. Ze keek er ook al stiekum een beetje naar uit. Nou zijn we ook wel het shoptype met zijn tweeën.

woensdag 25 november 2009

Maandag 2 november: Update Viper.

En daar gaat het helaas niet zo goed mee. De mensen waar ze vandaan kwam hebben ze weg gegeven als zijnde 8 weken oud. Alleen toen we haar de eerste keer zagen hadden we al het idee dat dat niet zo was. Ze was veel te klein en licht voor 8 weken oud.

Ze kreeg dan ook diarree omdat ze een wormenkuur heeft gehad waar ze nog te jong voor was. Haar oogjes zijn ontstoken en ze heeft vocht in haar longentjes. Ook heeft ze de niesziekte te pakken.

Roy is met ze naar de dierenarts gegaan omdat ze niet meer at. Nee vind je het gek. Alles deed zeer en ze vermagerde te snel. De dierenarts had zoiets van je hebt de Jan Snot van het nest waarop Jack zei dat dit nog de beste eruit was, maar de dierenarts gaf ze weinig hoop dat ze er door heen zou komen maar als ze er door heen kwam dan was het een vechter en een schitterende kat voor Isa. Ze moesten haar alleen al gaan straffen. Dametje nam het vechten ook figuurlijk namelijk. En dat voor een kitten van 4 tot 5 weken waarschijnlijk.

Maar goed, ze heeft nu druppels voor haar ogen, anti biotica voor haar longentjes en de niesziekte, de diarree was op dat moment al een stuk minder en ze heeft speciaal voer voor te jonge katjes omdat haar darmpjes van streek zijn omdat ze te snel bij de moeder is weggehaald. Ook moeten ze haar buikje gaan masseren want ze kan zelf haar ontlasting nog niet kwijt.



Maar zeg nou zelf. Wie kan dit weerstaan??????

Zaterdag 31 oktober: Personeelsfeest van Roy's werk.

En waar we die zaterdagavond heen moesten was het jaarlijkse feestje van De Laatste Eer, oftewel Roy's werk. We hadden niet veel zin en meestal betekent dat we een geweldige avond gaan hebben. Alleen we hadden om 17 uur afgesproken om samen te komen op zijn werk. Alleen dat hebben we weer eens niet gehaald. Maar we hadden de hele avond nog.



We zijn naar La France gegaan in Oegstgeest. We kwamen alleen onderweg nog even in een file terecht waardoor we iets later waren.



We zaten in een zaaltje apart. Op zich fijn dachten we. Alleen zou er weinig te doen zijn de hele avond en konden de dames en heren zelf de drank pakken. Totzelfs sterke drank.



De avond begon met een Franse uiensoep en die was heerlijk.



Daarna kon je kiezen uit Carpaccio of een Salade.



Ondertussen was de enige speeltafel open gegaan en kon iedereen een spelletje spelen. Er zouden verschillende spelletjes zijn, maar alleen de Blackjack was er.



Ondertussen even wat foto's gemaakt want mijn vent was ik toch regelmatig kwijt.



De volgende gang was Quiche of Scampi's of nog een soort vis.



Daarna was het tijd voor het afscheid van meneer Zijlstra, de oude directeur, en zijn vrouw. De nieuwe directeur nam eerst het woord en bood ze onder andere het fotoboek aan van het afscheid in Theater de Veste in Delft.



Daarna namen twee collega's het woord en die boden namens het personeel wat cadeau's aan.



Waaronder deze leuke mand met onder andere weer een fles wijn. Volgens ons kan meneer Zijlstra inmiddels een wijnkelder beginnen met de wijn die hij de afgelopen tijd heeft gekregen.



Daarna nog even zijn dankwoordje aan iedereen.

Daarna was de volgende gang er. Zalm in bladerdeeg, een kalfsbiefstukje en een Boef Bourgiogne. En ik kan je melden, het biekstukje heb ik niet gegeten, maar was wel te ver doorgebakken. De Boef Bourgiogne was te veel en op een stom bord geserveerd waardoor ik het bijna over mijn kleren had een paar keer. Alleen de zalm vond ik lekker. Ik heb er dan ook spijt van dat ik daar geen 2 porties van heb genomen. Het waren wel lekkere kleine hapjes.



Ondertussen kon er gedanst worden. Dat werd dan ook weer gedaan.



Daarna was er tijd voor het toetje. Alhoewel toetje. Ze hadden een Creme Brulee, normaal zalig, maar nu een waterige vla drap die koud was met een gecarameliseerd laagje. Het andere was een appeltaartje met kaneelijs, maar het appeltaartje was droog en ook koud. Het enige waar we van gesmuld hebben was de chocolade mouse. Dat was met recht chocolade mouse.



Toen was het tijd om de fiches te tellen. Alleen hoe ze andere ook hun best hebben gedaan. Tegen de ploeg van de chauffeurs was niet op te boksen. Die hadden een systeem dat heel makkelijk aan fiches van de croupier kon komen.



Roy kreeg nog twee flessen wijn voor het bedenken van de nieuwe naam voor de 24 uurs kamer en toen was het naar huis. Alleen wat gebeurde was dat er lazarus zatte man achter me zat die begon over te geven. Ik was dan ook blij om de bus uit te kunnen. En ik had medelijden met degene die hem naar huis brachten.

Kortom ik vond de avond een ramp. Heb maar veel buiten gestaan omdat ik toch constant me vent kwijt was en ik me heerlijk eenzaam voelde. Iedereen liep door elkaar en doordat je geen vaste plek had was je eigenlijk al snel verloren. Doordat de sterke drank in de man kwam werd de sfeer er bij sommige niet beter op en ik ben me dus aan het bedenken of ik volgend jaar nog wel mee ga. Ik heb dan ook minder foto's gemaakt als normaal. Gewoon omdat ik er geen zin in had en dat wil toch wat zeggen bij mij.

dinsdag 24 november 2009

Zaterdag 31 oktober: Roy en Tibor stoeien.

Zoals zo vaak als we 's avonds weg moeten, zitten we 's middags vaak bij de honden en nu met het vele dvd kijken helemaal. De beesten zijn er dan ook alleen maar blij mee dat we ruzie hebben met Ziggo en dat we dus geen tv hebben. Vooral Tibor vindt het geweldig en ligt wanneer hij kan bij Roy.

Maar soms gaat dat rustig liggen zo heel stiekumpjes over in uitdagen en dat vinden de heren wel wat.



Het begint dan ook met wat blaffen en wat stomme dingentjes van Roy, zoals het nieuwste deuntje. Het Chineesje.



Dan komen de handjes erbij en gaat het uitdagen aan allebei de kanten nog een stukje verder.



Tja en dan heeft Tibor de baas ineens te pakken en dat gaat niet zacht zinnig. Als bewijs het volgende filmpje. Alleen de beeldkwaliteit is donker maar wel te bekijken.



De poes heeft zich dan ook maar uit de voeten gemaakt. Die ligt achter in het raamkozijn. Als baas en hond stoeien dan heeft hond nog weleens lompe neigingen. En dat heeft Thomas al een paar keer meegemaakt. Zo is Tibor ooit een keer boven op Thomas gesprongen terwijl Thomas lekker op bed lag te slapen. En een 40 kilo hond op een 5 kilo kat gaat niet geweldig kan ik je zeggen.