En waar we die zaterdagavond heen moesten was het jaarlijkse feestje van De Laatste Eer, oftewel Roy's werk. We hadden niet veel zin en meestal betekent dat we een geweldige avond gaan hebben. Alleen we hadden om 17 uur afgesproken om samen te komen op zijn werk. Alleen dat hebben we weer eens niet gehaald. Maar we hadden de hele avond nog.
We zijn naar La France gegaan in Oegstgeest. We kwamen alleen onderweg nog even in een file terecht waardoor we iets later waren.
We zaten in een zaaltje apart. Op zich fijn dachten we. Alleen zou er weinig te doen zijn de hele avond en konden de dames en heren zelf de drank pakken. Totzelfs sterke drank.
De avond begon met een Franse uiensoep en die was heerlijk.
Daarna kon je kiezen uit Carpaccio of een Salade.
Ondertussen was de enige speeltafel open gegaan en kon iedereen een spelletje spelen. Er zouden verschillende spelletjes zijn, maar alleen de Blackjack was er.
Ondertussen even wat foto's gemaakt want mijn vent was ik toch regelmatig kwijt.
De volgende gang was Quiche of Scampi's of nog een soort vis.
Daarna was het tijd voor het afscheid van meneer Zijlstra, de oude directeur, en zijn vrouw. De nieuwe directeur nam eerst het woord en bood ze onder andere het fotoboek aan van het afscheid in Theater de Veste in Delft.
Daarna namen twee collega's het woord en die boden namens het personeel wat cadeau's aan.
Waaronder deze leuke mand met onder andere weer een fles wijn. Volgens ons kan meneer Zijlstra inmiddels een wijnkelder beginnen met de wijn die hij de afgelopen tijd heeft gekregen.
Daarna nog even zijn dankwoordje aan iedereen.
Daarna was de volgende gang er. Zalm in bladerdeeg, een kalfsbiefstukje en een Boef Bourgiogne. En ik kan je melden, het biekstukje heb ik niet gegeten, maar was wel te ver doorgebakken. De Boef Bourgiogne was te veel en op een stom bord geserveerd waardoor ik het bijna over mijn kleren had een paar keer. Alleen de zalm vond ik lekker. Ik heb er dan ook spijt van dat ik daar geen 2 porties van heb genomen. Het waren wel lekkere kleine hapjes.
Ondertussen kon er gedanst worden. Dat werd dan ook weer gedaan.
Daarna was er tijd voor het toetje. Alhoewel toetje. Ze hadden een Creme Brulee, normaal zalig, maar nu een waterige vla drap die koud was met een gecarameliseerd laagje. Het andere was een appeltaartje met kaneelijs, maar het appeltaartje was droog en ook koud. Het enige waar we van gesmuld hebben was de chocolade mouse. Dat was met recht chocolade mouse.
Toen was het tijd om de fiches te tellen. Alleen hoe ze andere ook hun best hebben gedaan. Tegen de ploeg van de chauffeurs was niet op te boksen. Die hadden een systeem dat heel makkelijk aan fiches van de croupier kon komen.
Roy kreeg nog twee flessen wijn voor het bedenken van de nieuwe naam voor de 24 uurs kamer en toen was het naar huis. Alleen wat gebeurde was dat er lazarus zatte man achter me zat die begon over te geven. Ik was dan ook blij om de bus uit te kunnen. En ik had medelijden met degene die hem naar huis brachten.
Kortom ik vond de avond een ramp. Heb maar veel buiten gestaan omdat ik toch constant me vent kwijt was en ik me heerlijk eenzaam voelde. Iedereen liep door elkaar en doordat je geen vaste plek had was je eigenlijk al snel verloren. Doordat de sterke drank in de man kwam werd de sfeer er bij sommige niet beter op en ik ben me dus aan het bedenken of ik volgend jaar nog wel mee ga. Ik heb dan ook minder foto's gemaakt als normaal. Gewoon omdat ik er geen zin in had en dat wil toch wat zeggen bij mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten