Alleen was het te koud en de dreiging van regen was te groot. En aangezien Roy daar niet goed meer tegen kan hebben we dat plan maar laten varen letterlijk en figuurlijk en hebben we er thuis een luie zondag van gemaakt.
Tegen acht uur kwamen de buurtjes en hebben we heerlijk in de tuin gezeten. Er waren nog wel wat wolkjes maar dat mocht de pret niet drukken.
De lucht fascineerde me weer en dus ben ik eens op gaan letten. Toen zag ik dit hartje gevormd worden. Die moest natuurlijk even op de foto. Daarna heb ik ze wel weggekeken hoor. Was veel te gezellig buiten.
Thomas lag hoog en droog boven op de schuur en kon alles in de gaten houden en dat was nodig ook. Doordat de buren bij ons zaten kwam ook meneer Toulouse mee. En normaal gaat dat niet goed. Maar nu kon Thomas geen kant op want wij zaten buiten en dan laat die het wel uit zijn hoofd om wat te doen.
Dus Toulouse heeft het er weer eens heerlijk van genomen. De tuin is helemaal besnuffelt en uitgeplozen. Echt elk hoekje was even aan de beurt.
Op een gegeven moment zagen we geen van beide meer. We zaten te wachten tot dat we gegrom en geblaas hoorde. En ineens zie ik vanuit me ooghoek Toulouse naar buiten komen. Ik ga kijken of die wat gegeten heeft en ik zie Thomas onder de tafel zitten. Er lag geen bloed op de grond en we hebben niks gehoord. Oftewel wonder van de eeuw. Ging het nu buiten ook nog maar eens zo.
Met een glaasje wijn en een lekker stukje kaas bij de hand voor de rest vond ik dat wij ook wel wat lekkers mochten. Ook werd het wat frisser en dus de vuurkorf lekker aangezet.
Met een vuurtje, een paar marsmallows en goed gezelschap is deze dag toch nog geslaagd. Kortom ze zijn terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten