Pap had goed geslapen vannacht. Hij had zijn belofte waargemaakt en heeft zich letterlijk en figuurlijk zoek gemaakt. Hij kreeg een slaapplaats aangeboden in het rommelhok en heeft daar heerlijk gepit. Om drie uur 's nacht heeft meneer nog brood gegeten en heeft een beker warme melk gedronken. Ja die is de nacht wel goed doorgekomen.
Hij ligt meer en meer naar de bezoekuren uit te kijken en dat is wel beter ook. Hij knapt lichamelijk steeds meer op en als ze hem dan gelijk ook nog de goede flesjes geven om aan te sterken dan gaat het helemaal goed. Hij had gisteren flesjes drank gekregen om aan te sterken en wat gewicht bij te komen. Alleen waren dat drankjes om af te vallen in plaats van aan te komen en dat was nou net niet te bedoeling. Hij is dus goede vriendjes geweest met de wc (oftewel diarree). Ook vertelde hij trots dat hij alweer 5 minuten op de fiets had gezeten en dat dat heel goed ging.
We hadden ook gevraagd of we een gesprek aan konden gaan met de artsen, want ja van pap worden we geen wijs en dus weten we weinig. Helaas wordt dat pas maandag en ja we wisten gisteren al dat hij sowieso tot maandag moest blijven want de ergo therapeute wilde hem maandag nog zien stond in het dossier. Maar ze zouden ons bellen voor een afspraak maar dat was niet gebeurd.
Toen ik mam belde om te vragen of zij al wat meer had gehoord van die afspraak, kreeg ik een paniekerige mam aan de lijn. Pa had het er over dat hij waarschijnlijk naar Den Haag moet of naar de Bieslandhof (bij ons een groot verpleeghuis). Daar werd ik verder geen wijs uit en schrok heel erg. Dus eerst Roy gebeld, die kreeg me gelukkig gekalmeerd en toen toch nog maar even naar het ziekenhuis gegaan om nou te kijken want er loos was.
Eenmaal daar aangekomen bleken er drie opties te zijn.
1 naar Den Haag (voor ons geen optie want we hebben geen van allen vervoer en wil pap zelf ook niet)
2 naar de verpleeghuis de Bieslandhof.
3 op dag therapie basis naar het revalidatiecentrum en dat zou ideaal zijn. Dan is die 's avonds gewoon lekker thuis.
Roy gaat maandag mee naar het gesprek en dan kan hij het overzicht bewaren. Ik merk dat ik flink op vliegend kan zijn op het moment en dat gaat dan niet goed kan ik zeggen.
Ik ben nog even blijven zitten en we hebben weer flink gelachen. Tot zelfs zo erg dat pap op een gegeven moment mam en tik wilde verkopen, maar hij mocht geen vrouwen slaan. Mam heeft zich maar omgedraaid want het ging anders niet goed.
Toen even gauw de boodschappen gedaan en thuis gedropt en toen was het alweer tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Daar aangekomen kregen we te horen dat hij nog even gauw een foto had moeten laten maken van zijn schouder want ze vertrouwde het toch niet helemaal en ja liever een foto teveel dan dat er wat over het hoofd wordt gezien.
Ook hadden we een discussie over wat er die avond op tv zou zijn. Ik zei dat er schaatsen was en daar kijkt pap graag naar. Nee volgens manlief was dat volgende week. Ik had daar gelukkig een tv gids neergelegd en kon dus aantonen dat het zo was. Nog even wat gepraat met de buren en toen was het alweer tijd om te gaan.
Pap kon gelukkig rustig op zijn plekje blijven liggen vannacht want de overbuurman was naar een kamer apart verplaatst, iets anders ging gewoon niet meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten