woensdag 30 september 2009

Donderdag 24 september: Foto's eerste paal crematorium Delft

Het is lang spannend geweest of alles wel door kon gaan maar eindelijk kon vanmiddag de eerste paal van het Delftse crematorium de grond in en dat werd gelijk een happening. Dat hadden ze de laatste dagen nog niet gehad.

Ik kon er niet bij zijn en de nieuwe directeur had aan Roy gevraagd of hij ook nog wat foto's wilde maken. Ik ken lang niet iedereen en heb het dus alleen maar bij de foto's gelaten.

















Het was in ieder geval een geslaagde middag kreeg ik te horen en de eerste paal was een feit. Nu maar hopen dat de bouw wat vlotter gaat dan dat ze konden beginnen.

Wo 23 en do 24 september: Ziekenhuis opname

Na een heerlijk korte nacht moest ik me om 7 uur melden in het Sint Franciscus-ziekenhuis in Rotterdam. Daar zou ik geopereerd worden en omdat ze het diabetisch protocol aanhielden moest ik een nachtje blijven. Roy heeft me weggebracht en is bij mij gebleven totdat ik in bed lag.

Het intake gesprek verliep vlot en ik had er een goed gevoel bij. Ze vroeg netjes welke medicijnen ik gebruikte en welke dosering. Dat was niet veranderd en alleen heb ik er bij verteld dat ik Melatomatine gebruik al heel lang. Ook het bloeddruk meten was een ramp en ik was benieuwd hoe vaak dat zo bleef.

Toen ik naar de kamer werp gebracht bleek dat bij de zusterspost te zijn en er lag een verpleegkundige naast die ook net geopereerd was en die daar ook werkte. Helaas kwamen er veel collega's even langs om te kijken hoe het met haar was en elke keer weer het verhaal over de operatie. Ik kan je wel vertellen dat als je nog moet dat niet prettig is. Vooral net als je net als ik overal onwijs bang voor bent. Ik heb dan ook boekje gepakt en maar goed hard de mp3 speler aangezet.

Om even na 8 uur kwamen ze om het infuus te steken. Ik had in eerste instantie een leerlinge die het toch wel eng vond en niks vond. Ook de volgende vond maar weinig en ook al had zij het wel geprobeerd in de rechterhand, ook haar lukte het niet om hem goed te krijgen. Dus toen moest ik naar de uitslaapkamer. Kijken of ze het daar wel wilde lukken. De eerste daar heeft het ook geprobeerd aan mijn linkerhand en die wilde niet doorlopen en die ging me toch pijn doen omdat ze probeerde een blokkage weg te spuiten. Waardoor er een vochtophoping onder de huid kwam te zitten. Dus volgende en die zette hem in 1 keer in mijn linkerarm en die heb ik niet gevoeld. Dus toen kon ik weer naar boven.

Terwijl we onderweg waren was er al gebeld dat ik terug kon komen voor de operatie. Dus dat was snel het te kleine operatieschort aan en aangesloten worden op het infuus en weer terug naar beneden.

Daar kon ik gelijk door gereden worden naar operatiekamer. Ik heb me er toen maar bij neergelegd en heb het over me heen laten komen. De warme moltons lagen al onder de dekens. De Otrivin werd ingespoten en dat was smerig en toen kon ik de operatietafel op. Ik heb alles gehoord en heb me maar zo ontspannen mogelijk gehouden en dat moest wel anders was ik gillend van de operatiekamer gelopen. Ik ben wel blij dat ik dat inmiddels redelijk onder controle heb.

Toen ik bij kwam van de operatie werd er gezegd dat ik Morfine had gehad tegen de pijn. Te suffig als ik was kon ik niet zeggen dat dat niet werkte. Het eerste wat gebeurde was dat ik lag te huilen in bed. Alles kwam met een sneltreinvaart omhoog en heb stilletjes het maar over me heen laten komen. Toen werd ik opgehaald om weer naar boven te gaan. Ik had nog extra zuurstof en ik heb maar heel lief gevraagd of dat eruit mocht. Dat mocht en het bleek dat dat goed gebloed had. Het witte kopje was helemaal rood. Ook lag ik heerlijk te zweten en voelde ik me smerig.

Terug op zaal eerst de controles en het bloeddruk meten was weer een ramp. Totdat er eentje zo slim was om het aan het been te doen en dat was de oplossing. Toen ging het wel. De bloeddruk was voor mijn doen hoog en de temperatuur van 37 naar 35 in een drietal uur tijd (en daarna gelukkig weer naar de 36). Toen kreeg ik het wel heel koud ineens en heb ik het laken weer ingewisseld voor de deken. Daarna bleef het goed.

Na een uur een beetje suffig naar de mp3 te hebben geluisterd en elke keer weer wakker gemaakt te worden voor de controles moest ik plassen. Ik mocht alleen nog niet opstaan omdat ik veel te bleek zag volgens hun. Dus Tammie moest op de po. Al moest ik nog zo nodig, dat lukte echt niet. Toen moest ik eerst maar overeind gaan zitten. Toen werd ik me toch misselijk en wat er uit kwam was vooral bloed. Dus maar iets voor de misselijkheid gehad en daarna als nog naar de wc geweest.

Toen kwam de eerste keer medicijnen vragen. De eerste paracetamol ging met zetpil naar binnen en daar achteraan wilde ze Diclofenac geven. Ik had ergens gelezen dat dat niet samen ging met de Fluoxetine en heb het dan ook geweigerd. Bij elke ronde dat ik weer pijnstilling mocht kwam ook de Diclofenac weer naar boven en steeds heb ik het maar geweigerd. Dat ging echt de hele 30 uur door dat ik daar lag. Niemand kwam erop om het na te vragen bij de apotheek en mijn zaalgenootje lag zich ook te verbijten want bij elke ronde kwam ook dat riedeltje weer. En dan heb je van te voren een lijst met medicatie moeten overleggen omdat dat nodig was voor de opname.

Later omdat ik nieuwsgierig was en omdat ik voor de volgende keer zeker wilde weten dat ik het bij het rechte eind had heb ik de bijsluiter van de Fluoxetine opgezocht. En wat denk je. Het was maar goed dat ik de Diclofenac heb geweigerd. Zeker omdat ik al misselijk was en last van me maag had. Ook de Morfine heeft een wisselwerking met de Fluoxetine en dat wist ik al uit eerdere ervaringen dat dat geen ene moer deed. Ik vind het dan ook des te slordiger dat ze het niet zelf hebben opgezocht en alleen in het dossier hebben gezet dat ik ze weigerde in te nemen. Ik had het wel kunnen doen, maar dan???? De maag-beschermers had niemand aan gedacht.

Naarmate de tijd vorderde ging ik me gelukkig beter voelen. Ik heb in totaal twee keer overgeven en drie keer wat gekregen voor de misselijkheid. Dus dat viel gelukkig mee. Ik was alleen heel suffig en heb dan ook Roy vroeger naar huis laten gaan. Ik viel elke keer in slaap. Zo ben ik de avond en nacht doorgekomen. Elke keer drie kwartier slapen en dan weer naar de wc en even lezen. Alleen 's nachts viel ineens de elektriciteit uit. Er was een oefening werd er door de nacht verpleging gezegd. Alleen mijn bed stond niet goed en kreeg ik last van me rug. mijn zaalgenootje was geopereerd aan haar knie en lag in een apparaat om haar knie soepel te houden. Ze werd gewoon wakker van de pijn door de morfine heen. Ze vond het alleen niet zo erg want dan kon ze even een paar uur slapen zoals ze wilde. Verder vond ik het minder want ik kon niks meer doen. Ik heb dan ook maar liggen internetten. Hoezo verslaafd.

Bij het bezoek had ik al gevraagd of het infuus eruit mocht. Dat mocht niet want?????? Wij vonden het vreemd maar hebben het maar zo gelaten. Ik dronk inmiddels al weer water en had wat vla op, maar nee hij moest blijven zitten. Om half tien mocht die alsnog afgekoppeld worden. Alleen zou de volgende ochtend me wat duidelijk worden. Ik had al via het infuus Anti- Biotica moeten krijgen. Had ja want dat heb ik nooit gehad al had ik ze er meerdere keren over horen overleggen. Gelukkig mocht ik de tabletten meenemen naar huis.

Ook zou er een diettiste langs komen om te bespreken wat ik mocht eten en of ik het drankje van pap (Nutricia Multi Fibre) nodig had. Nooit gezien, 's avonds weinig gegeten en wat denk je. 's Morgens ineens dat flesje bij het ontbijt.

Ik moest ook nog even naar de kaakchirurg voor controle. Dat werd een snel bezoek en wat vragen beantwoorden. Heb je al gespoeld? Nee. Heb je ergens last van? Nee. Moet ik nog terug komen? Nee en toen was het tot ziens. Ik vergat te vragen wanneer de prothese er voor het eerst uit moest. Hoeveel keer ik op een dag moest spoelen en ga zo maar verder. Ik was verdooft nog en was alleen maar gefocust op naar huis gaan. Want dat mocht ik gelukkig wel. Ik weet dus ook geeneens hoelang de operatie bij elkaar heeft geduurd.

Ik heb Roy uit de vergadering gebeld. Heb nog wat lol gemaakt met mijn zaalgenootje en ondertussen ook haar op de hoogte gebracht wat ze nog allemaal met haar van plan waren want hoe dan ook, zij ging ook vandaag naar huis zei ze. Ze had de nacht ervoor niet goed geslapen en ze moest dus een nacht extra blijven. Gelukkig was de planning dat ze om 17 uur werd opgehaald door haar vader en dan was alles ook gedaan bij haar.

Daarna als een speer wegwezen en eerst even nog wat gedronken. En daarna naar huis. Even wat boodschapjes gedaan en even bij de buurtjes gedag gezegd en toen gaan slapen en badderen. Roy moest naar het slaan van de eerste paal van het crematorium (zie andere blog (volgt nog) dus was ik even lekker alleen en heb ik heerlijk gekroeld met de beesten en wat aangerommeld totdat Roy kwam.

Hij kwam alleen wat laat dus heb ik zelf ook maar gelijk de honden uitgelaten. Maar ondertussen kwam die er al aan en heb ik de camera even van hem overgenomen want hij ging gelijk soep halen. Meer kon ik toch nog even niet eten. Meneer poes was met ons meegelopen en die kroop zo mooi de boom in dat ik het niet kon laten.

Toen ik daar mee bezig was kwamen Isa en Jack voorbij. Ze waren onderweg naar de dierenarts. De andere helft van TNT (Toulouse dus) had een flink abces in zijn nek met twee tandjes erin. Het kon dus niet anders dat onze schat eindelijk zijn belager een keer terug heeft kunnen pakken. Al kunnen we dat nooit met 100% zekerheid zeggen natuurlijk. Alleen Toulouse heeft een heel mooi koppie nu en huisarrest.

Na wat gegeten te hebben kwam er natuurlijk even bezoek. Jack, Jaap, Isa en ma zijn even geweest maar om half tien ben ik naar boven gegaan. De narcose hakte er toch wel in. Ook had ik alweer een afspraak voor morgen bij de gebittenboer. Moet er toch een keertje uit

maandag 28 september 2009

Zaterdag 19 september: De steen compleet.

Roy was de steenhouwer tegen gekomen op het afscheid van de oud directeur van zijn werk en die hadden gelijk gezegd dat de foto klaar was. Alleen wisten ze niet wanneer ze hem erop zouden zetten en dus zouden ze bellen wanneer ze hem erop zouden zetten.

Dat werd vrijdag 18 september en de zaterdag erop zijn we gaan kijken.


Het "huisje" van pap is nu klaar en als we gaan zien we hem tenminste ook weer. Het was toch nog wel vreemd als we gingen. De steen had geen uitstraling, nu wel weer.



En de foto is geweldig. Hij kijkt altijd terug, precies zoals die was.

zondag 27 september 2009

Zondag 13 september: Kermis Malieveld Den Haag.

Altijd rond Prinsjesdag is er in Den Haag kermis op het Malieveld. De laatste 5 jaar is het traditie geworden dat we met de meiden en de buuf er heen gaan. Zo ook dit jaar. Het was een winderige dag en dan ook nog wat aan de koude kant, maar volgens de voorspellingen zou het droog blijven. NOT dus, maar dat buitje kon ons niet deren.

De vlag wapperde dan ook vrolijk in top en hadden we de hoop dat de buien snel over zouden drijven.

Op de kermis zelf was het toch nog behoorlijk druk en draaide alles dus gewoon lekker door.

Isa had een vriendin te slapen en die was dus ook mee. Michelle het was gezellig.

Roy had eigenlijk hoofdpijn en is dus alleen hier in geweest. Hij was bang om het erger te maken. Later zou blijken dat Danique er een fikse hersenschudding aan over had gehouden. Ze is twee weken uit de running geweest. Ze gaat eigenlijk net weer naar school.

Even bijpraten en wachten totdat mams klaar is met het tellen van haar punten en het uitzoeken van haar prijs.
Verder kan je ons doodgooien met de spelletjes van de kermis. Normaal komen we armen te kort om de knuffels mee te nemen. Alleen dat viel dit jaar gelukkig mee. Jaap kon dan ook opgelucht ademhalen.

Dit jaar stond er voor het eerst boogschieten en dat wilde Roy wel weer eens doen. En hij kon het redelijk ondanks zijn arm.


Ook wilde de dames perse dat Roy zou schieten. Alleen de pijpjes hadden ze van staal gemaakt en wilde niet door, ondanks dat Roy ze elke keer vol raakte.

Nog wat nieuws. Een of andere brickgame. Het was een uitdaging die bijna niet te doen was.

Nog even geyahtzeed en daar had de jongste dame heel veel mazzel mee. Alleen met de prijzen uitzoeken had ze meer moeite.

Ook moesten we even schuiven. Daar kunnen we echt nooit omheen. Ook al hadden ze geen leuke prijzen. We stonden in ieder geval even droog.

And last but not least even naar de Kamelenrace. Alleen de vrouw die er bij stond mogen we niet meer. Want een kreng was dat.

Donderdag 10 september: Tuin herfst klaar maken.

Althans dat was ik van plan, maar die plannen hier ken ik inmiddels wel. Ik heb wel een mooie foto van een spin gemaakt. Ja ja de herfst komt er echt aan nu.

Maandag 7 september: Bijzondere lucht.

Vandaag was ik vroeg buiten voor iets (weet alleen even niet meer waarvoor) en zag deze lucht. Ik kon het niet laten en moest hem op de foto zetten. Ik ben benieuwd wat jullie erin zien?????

Trots op de gasten om ons heen.

We zeggen het niet vaak tegen ze maar we zijn super trots op de jongere generatie om ons heen. Ik mag graag zeggen dat het tijd wordt voor een nieuwe aanwas kleintjes maar de grotere zou ik voor geen goud willen missen. Ik vind het dan ook heerlijk om wat met ze te doen. Alleen hebben ze inmiddels hun eigen bezigheden en tijd verdrijf en hebben ze niet altijd meer tijd voor ons. Zeker die twee uit Roermond niet meer *snik*

Remy helpt ma waar hij kan sinds pap er niet meer is en heeft hij vrienden gemaakt door heel Nederland. Zo zit hij in Dronten en het volgende weekend in Maasstricht. Of ze komen vanuit heel het land naar hem toe. Heeft mam ook gelijk weer even afleiding.
Jordy werkt hard en wil toch weer een opleiding gaan doen en dan zullen wij hem ook wat vaker zien. Als alles goed gaat en hij wil nog steeds komt hij een stukje dichterbij in de buurt wonen. Hij wil dan in Den Haag gaan studeren en wonen (dan hoeven we nog een kwartier te reizen in plaats van twee uur). Hij heeft een goede baan en werkt zich langzaam op en is ook op zoek naar een eigen kamer. Al heeft die daar niet zo heel veel haast mee.

Jessy woont inmiddels samen en is ook bezig om zich op te werken maar dan in de horeca.

Jordy en Daantje zijn inmiddels alweer aardig wat jaren samen en dat gaat nog steeds fantastisch en elke keer dat we Daantje niet zien is eigenlijk te lang.

Jessy woont samen met Joey en dat is nu even moeilijk maar ze doen het goed samen.

And last but not least de oogappels van de overkant.

Isa zit inmiddels in 5 HAVO en is aan het knokken om haar diploma te halen. Maar dat gaat tot nu toe redelijk. Met haar nieuwe vervoermiddel is ze meer weg als thuis en crosst ze op het gemakje heel Delft rond.

Danique is overgegaan naar 2 Atheneum en heeft er Cambridge track bij. Dat betekent dat ze een groot aantal lessen in het Engels volgt. Bij de musical heeft ze het ook nog steeds naar haar zin en ook al kan ze nu even niet (flinke hersenschudding) ze maakt nog steeds leuke vorderingen. Ze was als 1 van de 12 die door mochten gaan met de selectie klas. Er hadden 350 leerlingen zich er voor aan gemeld. Ik ben benieuwd naar de volgende uitvoering. Ik baal er nog steeds van dat ik niet naar Musicals in Delft kon.

(Met dank aan Jordy en Jessy voor de foto's van Solar.)

zondag 13 september 2009

Vrijdag 4 september: Terug naar huis.

En dat werd weer een heerlijke dag. Lang leve het openbaar vervoer in Nederland.

We zijn vanmorgen netjes op tijd opgestaan en hebben gegeten en de koffers gepakt. Afscheid genomen. Nog wat lekker gepakt voor onderweg en uiteraard nog een zomertoer richting huis en wat waren we daar blij mee.

We hadden om 13.00 uur de trein vanaf Roermond naar Delft en zoals wij dachten zonder vertragingen. Alleen de NS dacht daar anders over. We kwamen aan op Eindhoven en daar was het een drukte van jawelste. Toen we uitgestapt waren kregen we te horen dat er weer een stroomstoring was tussen Breda en Lage Zwaluwe. We konden het beste via Utrecht reizen. In die trein zaten we net met 2 koffers en nog wat tassen. Laat ze het nu in de trein omroepen dan hadden wij geen moeite hoeven doen. De mensen die er zaten, zaten ons heel raar aan te kijken. Ja de trein die we moeten hebben heeft op een deel stroomstoring.

Nou ja dan maar verder via Utrecht met een uur vertraging maar dat maakt niet uit. Beter als de bus met die bagage.

Op Utrecht hadden we de trein naar Den Haag CS en dat terwijl we meestal via Rotterdam CS gaan, maar dat was in dit geval niet zo erg. Hoefde we in ieder geval alleen trappen te lopen op Delft CS. En die treinen gingen ook gelijk dus ging het nog soepel en waren we om 15.00 uur thuis. Daar even de koffers gedropt, de poes gedag gezegd en gelijk de buurtjes gedag gezegd en toen weer verder de honden ophalen.

En dat werd me toch een beproeving. Kloot Veolia heeft hier nu het busvervoer over genomen en dat hebben we geweten. Naar Nootdorp ging het goed, maar toen ging de bus niet verder meer en moesten we over stappen op een klein taxi-busje. Jullie kennen Tibor? Juist dat werd heel leuk. Half uur extra wachten want de krengen wachten niet op elkaar en dan ben je eindelijk bij de kennel en dan heb je je hond weer bij je. Die heeft het weer geweldig naar zijn zin gehad en dan is het je elke stuiver waard geweest. Hij ook een leuke tijd gehad.

En dan loop je terug naar een halte waar niks staat. Geen bushokje, geen boom helemaal niks en dan zie je dat de gitzwarte lucht ineens over je heen gaat.

Het begon keihard te regenen en dan heb je gewoon niks om te schuilen. Je kan niet te ver weg anders mis je de "bus" en er mogen geen honden op de begraafplaats anders had je misschien nog kunnen schuilen onder het afdak van de aula daar. Maar goed hele dikke koude regendruppels met hagel ertussen en dan moet je dat sjieke taxi-busje weer in. En hij was er zo trots op en ik baalde meer met de minuut.

Toen was het kiezen. Tram of terug met die klote bus? Nou die keuze werd voor ons gemaakt want tussen 19.00 en 20.00 reed die gewoon niet. Dus met de tram naar Rijswijk en van Rijswijk terug naar Delft en thuis aangekomen hebben we ons eerst maar verkleed. Ondertussen hadden we mam al opgebeld dat we later zouden komen want ja we gaan niet zeiknat bij haar zitten.

Even gegeten, Tibor verzorgd en toen taxi gebeld. Konden we tenminste droog naar mam om Benji op te halen. Ook de taxi terug genomen en wat waren we blij dat we 's avonds in ons bedje lagen met de poes en de twee honden tevreden weer op hun plekjes.

zaterdag 12 september 2009

Donderdag 3 september: 6e vakantiedag: Toeren en stad.

Vandaag zijn we nog even de stad in geweest. Gisteren konden we niet alle boodschappen vinden bij de winkel waar we waren en we zouden voor Jessie kijken voor die foto-lijst. Die ze had gezien hadden ze niet meer. Die waren niet geleverd volgens de meiden van de Marskramer. Maar daar wel alvast nog een goedkope braadpan meegenomen dat ze in ieder geval van braden en de spaghetti-saus kan maken.

Toen doorgelopen. Bij de Blokker hadden ze ook niks, tja en dan? Op naar Regalino daar hadden ze verbouwingsuitverkoop. En ja hoor daar stond. Alleen dan in het zwart. Maar wel met heel veel foto's die ze erin kwijt kon en later zou ze zeggen dat die veel beter was. Daarna op naar het terras waar ze werkt en alles overhandigd aan haar. Even wat gedronken en daarna verder gegaan naar de Jumbo voor de boodschappen die nog gedaan moesten worden.

Vervolgens zijn we in de auto gestapt en zijn we nog even wat rond gaan rijden. Alleen waaide het verschrikkelijk en in Herten waren bijna alle kastanjes al van de bomen gewaaid. Ook was er een flinke tak af gewaaid en die lag een heel stuk over de weg. Ik had daar niet graag gelopen met alle rondvliegende dingen.

De vlaggen bij Marina Oolderhuuske. Gelijk een bewijs dat het goed hard waaide. Ik mocht van Roy ook niet te dicht bij het water gaan staan want met mijn geluk had ik er in gelegen volgens hem.

Zicht op de maas met aan het einde de zendmast die in de buurt stad van de maasbrug.


De Munsterkerk waar ik altijd een kaarsje brand voor mijn dierbaren die er niet meer zijn maar dan gezien vanaf de maas bij Herten over de camping van Marina Olderhuuske heen.

Roy in zijn hemd die hem bij uitwaaide van de harde wind.

Oude bediening van de sluis om water weg te laten gaan.

We hadden Roy's tante zover gekregen dat ze mee bleef eten en toen was het even gauw het eten klaar maken. We waren net klaar met eten toen Esther sms-te of ik zin had om mee de stad in te gaan. Er waren allemaal kraampjes met leuke aanbiedingen en de stad zou tot 22.00 uur open blijven. Nou dat laatste klopte al niet want 21.00 uur was het gewoon sluiten voor de meeste. De koopavond was afgelopen en dus gingen ze dicht. En van de koopavond zelf kregen we niet veel mee want we hebben op het terras gezeten met een oude bekende van Esther.


De kathedraal van Roermond. Nog nooit echt in de buurt geweest, laat staan binnen geweest. Moet er toch nog maar eens van komende de volgende keer.


Het stadhuis van Roermond. Daar ben ik wel een paar keer binnen geweest maar dan bij de publieksbalies onder ander om Roy's geboorte uittreksel te halen voor ons huwelijk.


En natuurlijk de Munsterkerk. Daar heb ik wel wat moeite voor moeten doen. Ik kreeg hem niet goed op de foto en dus heb ik helemaal op een trapje gelegen van de muziek kiosk om hem goed erop te krijgen.

Woensdag 2 september: 5e vakantiedag.

Vandaag hebben we boodschappen gedaan en verder lekker weinig. Een beetje gescrapt, gehaakt en gelezen en nog even een beetje bijgeslapen.

's Avonds zijn we bij Jessie en Joey geweest. Toch wel vreemd om bij je net samen gaan wonende nichtje op bezoek te gaan. Maar ze hebben het goed voor elkaar die twee. Ook hebben we eindelijk een leuke foto van die twee samen. Van Jordy en Danielle hebben we er legio alleen van die twee nog niet. Dat moest even veranderd worden natuurlijk. Ook had Jessie nog wat vragen over het huishouden. Over wat ze nou het beste met vlees kon doen. Joey had een kilo gehakt gehaald en zo in de vriezer gedaan. Maar goed dat was opgelost en waar ze dan de spaghetti-saus in moest maken. Ze had nog geen braadpan.

Ook had ze een leuke foto-lijst gezien die ze graag wilde hebben. Die gaan wij morgen voor haar halen. Ze stribbelde wel tegen want ze had al zo veel gehad van ons. Maar dat hadden we allemaal een keertje gewonnen met van alles en nog wat. Dus ze moesten nog een cadeautje van ons krijgen voor hun huisje.

Dinsdag 1 september: 4e vakantiedag deel 2: Joseph

Maar we waren wel om 18.30 uur thuis zoals we hadden gezegd. We moesten die avond nog door naar Joseph en daar had ik onwijs veel zin in.

Toen we thuiskwamen heb ik wat foto's van de dag aan mamske laten zien. Kleintje zat op dat moment weer eens te vervelen. Iets waar ze deze week haar hobby van had gemaakt. 's Morgen om 5 uur gaat ze rustig tussen onze kamers inzitten en begint dan flink te ja hoe zal ik het noemen want ik kan het geen klagelijk miauwen noemen. Dat ging echt door merg en been heen. We noemde haar dan ook feeks en die naam doet ze ook eer aan op deze foto.

Zet moeder en dochter naast elkaar waar dan ook en het wordt een zooitje. Dochterlief woont nu op haar zelf en ondanks dat ze mamlief heel erg mist doet ze het toch goed.

De musical was weer geweldig en ik had een betere plaats dan we hadden gereserveerd. Mam wilde in de rolstoel blijven zitten en dus kon ik op rij 7 plaats nemen in plaats van rij 21. We hadden alleen Freek niet. Maar zijn plaats werd ingenomen door Mathijs Pater en die was ook heel goed. Ik heb nu ook dingen gezien die ik de eerste keer niet heb gezien. Dat krijg je toch vaak als je dingen de tweede keer ziet.